یک گفتگوی خودمانی و چند نامه بزرگ علوی
نویسنده:
باقر مومنی
درباره:
بزرگ علوی
امتیاز دهید
چنانکه معلوم است این مجموعه شامل یک گفتگوی خودمانی است با بزرگ علوی به اضافه دوازده نامه، یک برنامه رادیوئی با عنوان «با بزرگان اندیشه و قلم» که خانم ستاره درخشش تهیه کرده و بالاخره دو مطلب جداگانه درباره کتاب روایت که پس از مرگ علوی در ایران چاپ شد. از این مجموعه دو قسمت اول منطقا باید در کتاب "در خلوت دوست" می آمد. که مجموعه نامه های بازمانده از بزرگ علوی به باقر مومنی است اما متاسفانه این نامه ها در هنگام تنظیم و چاپ کتاب در دسترس نبودند و مدتی بعد در میان اشیاء و اوراق بایگانی یافت شدند، و چون یادگاری از این نویسنده هستند، دریغم آمد که آنها را در دسترس و کنجکاوانی که میخواهند اطلاع بیشتری از زندگی و
دوستداران افکار او داشته باشند قرار ندهم در مورد "گفتگوی خودمانی" توضیح آنکه بزرگ علوی در اواخر فروردین ۱۳۶۴ در پاریس و چند روزی در خانه ما اقامت داشت. در روز ۲۶ همین ماه، محمود کتیرانی نویسنده و پژوهشگر نیز از بلژیک به دیدار او آمد. این گفتگو در همین روز میان ما صورت گرفت و بروی نوار ضبط شد. متن موجود دقیقا از روی همین نوار و بوسیله خانم بنفشه آذر کلاه پیاده و نوشته شده و تنها دستکاری که در آن بعمل آمده اینست که من آنرا از حالت گفتاری بصورت نوشتاری در آوردم و در عین حال کوشش کردم گسیختگی هائی که در بعضی جاها وجود داشته با افزودن عبارات لازم بدون آنکه به مفهوم اصلی گفتگو خدشه ای وارد اید انسجام پیدا کند.
بیشتر
دوستداران افکار او داشته باشند قرار ندهم در مورد "گفتگوی خودمانی" توضیح آنکه بزرگ علوی در اواخر فروردین ۱۳۶۴ در پاریس و چند روزی در خانه ما اقامت داشت. در روز ۲۶ همین ماه، محمود کتیرانی نویسنده و پژوهشگر نیز از بلژیک به دیدار او آمد. این گفتگو در همین روز میان ما صورت گرفت و بروی نوار ضبط شد. متن موجود دقیقا از روی همین نوار و بوسیله خانم بنفشه آذر کلاه پیاده و نوشته شده و تنها دستکاری که در آن بعمل آمده اینست که من آنرا از حالت گفتاری بصورت نوشتاری در آوردم و در عین حال کوشش کردم گسیختگی هائی که در بعضی جاها وجود داشته با افزودن عبارات لازم بدون آنکه به مفهوم اصلی گفتگو خدشه ای وارد اید انسجام پیدا کند.
آپلود شده توسط:
MTOM
1388/07/18
دیدگاههای کتاب الکترونیکی یک گفتگوی خودمانی و چند نامه بزرگ علوی
بسیار سپاسگزارم
دل من
که به اندازه یک عشق است
به بهانه های ساده خوشبختی خود می نگرد
به زوال زیبای گلها در گلدان
به نهالی که تو در باغچه خانه مان کاشته ای
و به آواز قناریها
که به اندازه یک پنجره می خوانند....
فروغ فرخزاد
بازم خسته نباشید